Właściciele gruntów, na których wykonywane są zabiegi ochronne, zobowiązani są prowadzić ewidencję, która zawiera: opis rośliny, określenie zasięgu uprawy roślin, terminy wykonania zabiegów ochronnych, nazwy zastosowanych środków oraz wielkość dawki, powody zastosowania określonych preparatów. Ewidencja musi być przechowywana co najmniej przez 2 lata od dnia wykonania zabiegu. Zabiegi przy użyciu środków ochrony roślin mogą być wykonywane wyłącznie przy użyciu sprawnego technicznie sprzętu i przez osoby, które ukończyły szkolenie w zakresie ich stosowania, posiadają aktualne zaświadczenie o ukończeniu takiego szkolenia. Okres ważności takiego zaświadczenia to 5 lat. Środki ochrony roślin na terenie otwartym można stosować przy braku wiatru bądź prędkość nie przekraczającej 3 m/s. Miejsce zabiegu musi być oddalone o co najmniej 5 m od krawędzi jezdni dróg publicznych i minimum 20 m od budynków mieszkalnych i zabudowań hodowlanych i gospodarczych, pasiek, plantacji zielarskich, ogrodów działkowych, rezerwatów przyrody, parków narodowych, stanowisk roślin objętych ochroną gatunkową, wód pitnych.
PRODUKCJA ROŚLINNA
Przechowywanie owoców i warzyw
Obecnie na rynku owoców i warzyw panują nieco inne standardy niż kilkanaście lat temu, obecnie prawa rynku wymuszają na rolniku przechowywanie wyprodukowanych przez niego plonów, w innym wypadku rolnik otrzyma znacznie niższą cenę za wyprodukowane płody rolne. Male i średnie gospodarstwa rolne rzadko znajdują stałych odbiorców na swoje produkty, sezonowość produkcji również nie sprzyja rolnikom, przy niewielkiej produkcji rolnicy indywidualni nie mogą pozwolić sobie na reklamę. Niektórzy producenci zrzeszają się w grupy producenckie, dzięki czemu mogą przy sprzedaży plonów negocjować ceny. Sadownicy i producenci warzyw decydują się na specjalne pomieszczenia, chłodnie w których owoce i warzywa podczas przechowywania nie tracą na jakości. Podczas projektu takiej przechowalni należy wszystko starannie zaplanować, ilość skrzyń i palet, odpowiednio zaprojektowane przejścia komunikacyjne, specjalne pomieszczenie dla sortowni. Dzięki przechowywaniu plonów rolnicy mogą zaoferować wysokiej jakości płody rolne w wyższych cenach skupu.
Zdrowa żywność
Wśród konsumentów w ciągu kilku ostatnich lat spada zaufanie do żywności wytworzonej przemysłowymi metodami, za to wzrasta zainteresowanie produktami ekologicznymi, tzw zdrowym jedzeniem. Żywność produkowana metodami przemysłowymi jest zazwyczaj mniej smaczna i mniej zdrowa od jej ekologicznych odpowiedników. Negatywne nastroje pobudzają również co jakiś czas pojawiające się w mediach informacje odnośnie zatrutej żywności, duże kontrowersje budzi tez popularna zwłaszcza w Ameryce żywność modyfikowana genetycznie – GMO. Konsumenci coraz częściej szukają sklepów lub działów w sklepach gdzie sprzedawane są zdrowe, uprawiane w warunkach ekologicznych owoce i warzywa, jajka z ferm gdzie kury korzystają z wybiegu czy w tradycyjny sposób przyrządzane wyroby mięsne. Mimo wyższej ceny wyrobów ekologicznych konsumenci, mający świadomość iż jakość wyrobów jest znacznie wyższa decydują się płacić wyższą cenę niż za zwykle produkty. Warto rozważyć możliwość przekształcenia własnego gospodarstwa w ekologiczne, oczywiście przedtem trzeba zaznajomić się z okolicznym rynkiem i zobaczyć jak duże jest na nim zapotrzebowanie na produkty ekologiczne, zdrowa żywność i wyroby.
Ziemniaki, wysokie plony i zapotrzebowanie w skupie
Pomimo wysokich plonów zapotrzebowanie na ziemniaki przemysłowe nadal nie maleje a ceny rosną. Wykorzystywane są głównie do produkcji skrobi. Powierzchnia i zbiory ziemniaków od początku lat 70 maleją, ale nadal na polskich polach rośnie połowa europejskich zbiorów i około 7 proc. światowej produkcji. Obecny sezon jest dla producentów ziemniaka pomyślny, ale rynek przez ostatnie lata nie był dla rolników sprzyjający. Plony ziemniaków z roku na rok maleją przez silne zachwaszczenie upraw, nadmierne uwilgotnienie gleby powodujące gnicie bulw oraz nadal niewielkie wykorzystanie kwalifikowanego materiału sadzeniakowego, zmniejszany zostaje także corocznie areał upraw.
Kary za wypalanie traw
Wypalanie traw jest niekorzystne dla środowiska, niebezpieczne dla terenów oraz posesji znajdujących się w pobliżu. W Polsce wypalanie jest zabronione, za wypalanie grożą kary nakładane przez Agencje Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, oraz mandaty nakładane przez policje oraz kary. Ze strony ARiMR można się spodziewać obniżenia wysokości dopłat bezpośrednich od 1 do 20% – zazwyczaj obniżka wynosi ok 3% (obniżka dotyczy całego areału upraw, dopłaty cukrowe, owoców, pomidorów, bydła i owiec, roślin strączkowych). Oczywiście każdy przypadek rozpatrywany jest indywidualnie, największe 20% kary nakładane są w przypadku celowego wypalania trawy, a w przypadku wielokrotnego łamania przepisów Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa może zawiesić całkowicie wypłatę dopłat bezpośrednich na dany rok. Strażacy informują ze ok 2/3 z wszystkich podpaleń traw to celowe wypalania, szczególnie niebezpieczne są w suchej wietrznej porze, zwłaszcza gdy w pobliżu znajdują się zabudowania lub lasy, dość łatwo dojść może do niekontrolowanego rozprzestrzenienia się ognia na sąsiednie tereny. Wypalanie groźne jest również dla zwierząt żyjących w ekosystemie, drobnych płazów, dżdżownic, owadów.
Suszenie ziarna po zbiorach
Współczesna technika oddaje do dyspozycji rolników wiele narzędzi, które pozwalają na skuteczne i efektywne suszenie ziarna odbieranego od kombajnów zbożowych. W zależności więc do wielkości gospodarstwa rolnego można dobrać optymalne rozwiązanie. Główny problem stanowi jednak w tym przypadku nie brak odpowiednich narzędzi a niemożność ich sfinansowania. Stąd też niewielu rolników korzysta z urządzeń wspomagających suszenie ziarna w sposób efektywny. Rolnicy dążą więc do opóźnienia zbioru zbóż tak, aby żniwa przypadły w momencie sprzyjających warunków pogodowych. Przyjrzyjmy się jednak rozwiązaniom, które oferuje nam współczesna technika. Sprzyjające warunki nie wystarczą. Pomimo iż warunki w trakcie zbiorów są sprzyjające, wilgotność ziarna przy odbiorze z kombajnu wynosi zwykle więcej jak 14%. Oznacza to, że nie nadaje się ono do przechowywania bez ryzyka straty. Warto dokonać wcześniej pomiaru wilgotności ziarna przy pomocy dostępnych na rynku testerów. Pomoże to w precyzyjnym nastawieniu urządzeń wspomagających dosuszanie, ale też może nam posłużyć do przeprowadzenia dokładnych nastaw regulacyjnych zespołów roboczych kombajnu zbożowego. Warto także podkreślić, że zebrane ziarno zawsze należy poddać zabiegowi oczyszczania.
Aktywna uprawa gleb
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu dobre przygotowanie gleby do siewu przyprawiało rolnikom niemałych problemów. Dziś jednak przychodzi nam z pomocą nowoczesna technologia a wraz z nią agregaty uprawno-siewne z aktywnymi maszynami uprawowymi. Znacznie ułatwiają one przygotowanie roli pod uprawę, skracają czas potrzebny na wykonanie konkretnych prac i sprawiają, że stają się one łatwiejsze i mniej angażujące. Nic dziwnego, że zdobywają zatem coraz większą popularność. Do najczęściej spotykanych aktywnych narzędzi uprawowych możemy zaliczyć oczywiście siewnik. Zanim jednak będzie można go użyć potrzebne są inne urządzenia, które pomogą w zapewnieniu ziarnu właściwych warunków do kiełkowania i wzrostu. Tutaj z pomocą przychodzą nam natomiast brony i wały. Dwa rozwiązania dla lepszego bronowania Duża część rolników korzystających z aktywnych narzędzi uprawowych posiada brony wirnikowe. Mogą one być stosowane do uprawy po pługu ale też do uprawy bezpośredniej. Elementem roboczym tej maszyny są zęby, które obracają się w osi poziomej. Dzięki temu gleba jest intensywnie mieszana, a wszystkie grudy skutecznie rozbijane.
Wspólna polityka rolna
Polska przystępując do Unii europejskiej, zobowiązała się przyjąć szereg praw i obowiązków. Szczególne regulacje dotyczą rolnictwa, zalicza się do nich także leśnictwa i ogrodnictwo oraz uprawa winorośli, te ponadnarodowe zarządzenia nazwano mianem wspólnej polityki rolnej. W skrócie można określić, iż zasady te dotyczą przede wszystkim jednolitości rynku, czyli utworzenie wspólnego rynku europejskiego dla poszczególnych produktów żywnościowych. Kolejna zasada jest zasada preferencji wspólnotowej, zakłada ona iż towary wyprodukowane na terenie unii europejskiej maja pierwszeństwo w sprzedaży przed towarami pochodzącymi z importu. Zasada solidarności finansowej dotyczy rozdzielności kosztów, na wszystkie kraje Unii Europejskiej. Oczywiście są to po krotce wymienione cele wspólnej polityki rolnej, dokładne założenia zamieszczono w traktacie ustanawiającym wspólnotę europejską. Dużą wagę przykłada się również do zwiększenia opłacalności produkcji i jej wydajności, jak również polepszeniu infrastruktury na terenach wiejskich. Wspólna polityka rolna pozwalać ma na wyrównanie konkurencyjności na poszczególnych rynkach europejskich oraz zwiększenie wydajności produkcji
Nawozy sztuczne
Współcześnie, aby uzyskać odpowiednia wysokość plonów, nie wystarcza tylko nawozy naturalne, większość rolników korzysta, zarówno z nawozów naturalnych, nawozów sztucznych, oraz środków ochrony roślin. Dzięki nawozom chemicznym rolnik może uzyskać o wiele wyższy plon z hektara , niż bez ich użycia. Jeszcze kilkadziesiąt lat temu plony gospodarstw były o wiele niższe. Warto pamiętać, przed użyciem nawozów sztucznych o zapoznaniu się z technologiom upraw danych roślin. Do technologi uprawy zalicza się: termin siewu, normę wysiewu, ilość ziarna wysiewanego na hektar, rozstaw międzyrzędzia, a także termin i rodzaj stosowanych nawozów, naturalnych i sztucznych, oraz użyte środki ochrony roślin w okresie wzrostu plonu. Nawozy sztuczne stosować można na kilka sposobów, jednym z nich jest sposób dolistny rzadziej stosowany, oraz doglebowo. Przed wysiewem nawozu, sprawdzić należy skład danej gleby, na przykład poprzez pobranie próbek i poddanie ich analizie, próbki takie badane są pod względem zasobności gleby w rożne pierwiastki i składniki mineralne. Kolejna istotna rzecz to ilość wysiewanego nawozu, zbyt mała ilość będzie nieefektywna, a zbyt duża może doprowadzić do zaprzestania wzrostu, bądź do zniszczenia roślin.
Niekorzystne przezimowanie upraw rzepaku
Kondycja upraw rzepaku nie jest obecnie w najlepszym stanie, nie trzeba czekać na zakończenie wegetacji aby stwierdzić ze w większości regionów upraw rzepaku przezimowanie wpłynie niekorzystnie na tegoroczny plon. Poważne uszkodzenia upraw spowodowały gwałtowne mrozy styczniowe, zwłaszcza na tych plantacjach które pozbawione były ochronnej warstwy śnieżnej, rośliny utraciły większość wyrośniętych jesienią liści. Obecnie plantacje są w bardzo złym stanie, brak starych liści, rośliny w niektórych miejscach gniją na plantacjach, okazuje się ze liście sercowe przetrwały mrozy więc jest nadzieja na odrodzenie roślin, ale plon będzie na pewno niższy. Największy problem obecnie stanowią warunki atmosferyczne, brak pokrywy śnieżnej i zmienna pogoda połączona z mrozami mogą spowodować dalsze straty w uprawach. Plantatorzy powinni skupić się na nawożeniu rzepaku azotem, co powinno umocnić wyczerpane rośliny. Wielu rolników obecnie zastanawia się nad podjęciem decyzji o utrzymaniu uprawy.